Zrozumienie, jak powstaje dokładna diagnoza
Termin "wykluczenie" jest używany przez specjalistów zdrowia psychicznego w określaniu najdokładniejszej diagnozy, aby wyjaśnić problemy, z jakimi boryka się nastolatka. Jeśli twoja nastolatka ma problem z koncentracją, terapeuta może chcieć wykluczyć ADHD. Lub, jeśli twój nastolatek wydaje się być smutny, specjalista od zdrowia psychicznego może chcieć wykluczyć depresję.
Rozpoznanie prawidłowej diagnozy
Znalezienie dokładnej diagnozy dla trudnej młodzieży może być trudne i początkowo kilka możliwych zaburzeń zdrowia psychicznego może wydawać się wyjaśniać emocjonalne lub behawioralne problemy nastolatka.
Z tego powodu proces ustalania prawidłowej diagnozy jest przeprowadzany w logiczny, krok po kroku sposób, który uwzględnia wszystkie możliwości, a następnie zawęża je do diagnozy lub diagnozy (czasem więcej niż jednego), które najbardziej pasują do objawy nastolatków.
Uzyskanie właściwej diagnozy jest niezwykle ważne, aby móc skutecznie leczyć objawy nastolatków. Zadaniem specjalisty ds. Zdrowia psychicznego jest stosowanie różnych metod, aby dokładnie określić, które zaburzenie w podręczniku diagnostycznym i statystycznym - 5 (DSM-5) najlepiej pasuje do nastolatków.
Przykład trudności diagnostycznych
Wyzywające zachowanie może być objawem kilku stanów, takich jak opozycyjne buntownicze zaburzenie, depresja lub nadużywanie substancji. Ale odrobina buntu niekoniecznie musi sygnalizować problem ze zdrowiem psychicznym. Opozycyjne zachowanie może również wynikać z przeszłej traumy lub wyuczonego zachowania od niezdrowej grupy przyjaciół.
Specjalista ds. Zdrowia psychicznego oceniający tego nastolatka może powiedzieć: "Najpierw wykluczymy depresję, wtedy rozważymy inne możliwości."
Dzięki temu procesowi, który jest również wykonywany w warunkach medycznych, najdokładniejszą diagnozę osiąga się poprzez proces eliminacji, określając najlepsze dopasowanie diagnostyczne poprzez metodyczne odrzucanie tych, które nie pasują.
Steps Mental Health Professionals służą do diagnozy
- Specjalista ds. Zdrowia psychicznego gromadzi informacje o twojej nastoletniej osobie. Uzyskano dokładną historię, a klinicysta rozważy informacje z różnych źródeł, w tym od nastolatków, rodziców, lekarzy i nauczycieli.
- Rozważane są problemy z nadużywaniem substancji. Jeśli wystąpi nadużywanie substancji, lekarz musi dowiedzieć się, czy objawy Twojego nastolatka są spowodowane nadużywaniem substancji lub czy nadużywa substancji z powodu objawów psychiatrycznych.
- Problemy medyczne są rozważane. Następnym krokiem jest wykluczenie stanu zdrowia jako przyczyny objawów psychicznych u nastolatka. Na przykład nieleczona choroba tarczycy może powodować depresję.
- Kwestie środowiskowe są oceniane. Czasami problemy ze zdrowiem psychicznym wynikają ze stresujących wydarzeń życiowych. Wcześniejsza trauma lub niedawna zmiana, np. Przeprowadzka do nowego miasta, może tymczasowo powodować problemy dla nastolatków.
- Kwestie psychiatryczne są brane pod uwagę. Dostawcy zdrowia psychicznego wykorzystają DSM-5 do rozważenia potencjalnych problemów ze zdrowiem psychicznym. Objawy są porównywane, a lekarz może ustalić jasną diagnozę.
- Wpływ na życie nastolatków jest brany pod uwagę. Klinicysta rozważy, w jakim stopniu upośledzone funkcjonowanie. Lekarz oceni, czy objawy Twojego nastolatka wpływają na jej wykształcenie lub na życie towarzyskie.
Źródło:
LeBano, Lauren. "Sześć kroków do lepszej diagnostyki różnicowej DSM-5". Psych Congress Network (2014).