Jak diagnozuje się zaburzenie dwubiegunowe?

Podstawy bipolarne

Budzisz się pewnego ranka, a twoja głowa jest zatłoczona i trochę gorączka. Ciągle kichasz. Twoje gardło jest obolałe. W połowie popołudnia jesteś nieszczęśliwy i udaj się do lekarza. On rzuca jedno spojrzenie i mówi: "Masz przeziębienie". Przepisuje środek obkurczający, syrop na kaszel i odpoczynek. Może nawet zamówić test laboratoryjny lub dwa i przepisać antybiotyk, jeśli wykryje dowód zakażenia.

Być może twój lekarz planuje test tolerancji glukozy, ponieważ twoja skarga na zdrętwiałe palce i częste pragnienie wskazują, że możesz rozwinąć cukrzycę. W ciągu kilku dni będziesz wiedzieć na pewno, czy będziesz musiał zacząć liczyć węglowodany.

Niestety diagnozowanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych wcale nie jest tak proste.

Podczas gdy na horyzoncie pojawiły się obiecujące przełomy, obecnie nie ma ostatecznego testu medycznego na to zaburzenie. Ponadto istnieje wiele stanów fizycznych i sporo zaburzeń psychicznych, które wykazują objawy, które można pomylić z chorobą dwubiegunową. I tylko po to, by nieco komplikować sytuację, może dojść do wielu zaburzeń psychicznych w tandemie.

Dlatego, aby uzyskać diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej, psychiatra zazwyczaj przeprowadza następujące czynności:

Jeśli nie zostanie wykryta żadna przyczyna fizyczna, jeśli żadne inne zaburzenie psychiczne nie będzie lepiej wyjaśniać objawów, a obecne objawy będą trwać długo lub powodować znaczne upośledzenie funkcjonowania, u pacjenta może wówczas zdiagnozować zaburzenie dwubiegunowe. Ważne jest, aby zauważyć, że jeśli nie ma wcześniejszej historii manii lub hipomanii, obecne objawy muszą być manią lub hipomanią dla rozpoznania choroby dwubiegunowej. Ponieważ zaburzenie dwubiegunowe charakteryzuje się zarówno skrajnymi nastrojami (manią i depresją), objawy depresji będą oczywiście prowadzić do rozpoznania depresji jednobiegunowej.