Czy myśl o byciu uwięzionym w samochodzie powoduje niepokój? Oto pomoc
Obawa przed jazdą jest dość powszechna u osób cierpiących na klaustrofobię; poczucie ograniczenia w małym samochodzie może wywołać niepokój. Rzeczywiście, zrównoważenie atrakcyjności wyjazdów drogowych z realiami klaustrofobii wymaga trudnego aktu żonglowania, ale nie ma powodu, dla którego nie można tego zrobić.
Pierwszym krokiem w planowaniu podróży z klaustrofobią jest podjęcie decyzji, czy będziesz jeździć, czy jeździć.
Niektóre osoby z klaustrofobią zgłaszają, że ich lęk jest gorszy niż pasażerów, podczas gdy inni boją się być kierowcą. Prowadzenie własnego samochodu zapewnia poczucie kontroli. Możesz zdecydować, kiedy i gdzie się zatrzymać, i ile kilometrów przejechać w ciągu jednego dnia. Twój samochód jest ci znany, co może zapewnić komfort i zminimalizować związane z nim obawy dotyczące bezpieczeństwa i niezawodności.
Z drugiej strony bycie kierowcą zwiększa odpowiedzialność. Będziesz musiał zarządzać ruchem na nieznanych drogach. Musisz zachować koncentrację i nie będziesz w stanie używać strategii radzenia sobie ze stresem, aby oderwać umysł od drogi. Niektórzy uważają, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo osób w samochodzie zwiększa ich niepokój.
Sześć wskazówek dotyczących podróżowania z klaustrofobią
Mimo, że wyjazdy drogowe stanowią wyjątkowe wyzwanie dla osób cierpiących na klaustrofobię, nie trzeba się ich bać. Staranne planowanie może pomóc ci zachować spokój i odprężenie, a nawet może Ci się spodobać widok po drodze.
Zaplanuj trasę. Być może największą przewagą w kierowaniu innymi środkami transportu dla osób cierpiących na klaustrofobię jest to, że istnieją prawie nieograniczone trasy między punktem A i punktem B. Zaplanuj trasę, która najlepiej spełnia Twoje potrzeby, ale pozwól sobie na pozostanie elastyczną. Zacznij od zadawania sobie kilku pytań:
- Czy musisz przyjechać w określonym czasie?
- Czy chcesz trzymać się drogi międzystanowej lub zobaczyć krajobraz po drodze?
- Co zrobisz z posiłkami - piknik w miejscu odpoczynku, chwycisz fast food lub odszukasz lokalne kolacje?
- Ile godzin chcesz spędzić w samochodzie na odcinku?
- Gdzie zatrzymasz się na noc?
Wybierz współczujących towarzyszy podróży. Staranne wybieranie towarzyszy podróży jest kluczem do udanej podróży. A jeśli masz klaustrofobię, to jest jeszcze ważniejsze. Niezależnie od tego, czy jesteś kierowcą, czy pasażerem, musisz wiedzieć, że inni ludzie w samochodzie będą wspierać. Możesz nagle zjechać z drogi i przejść się. Możesz doświadczyć ataku paniki przy dużym natężeniu ruchu. Cokolwiek się stanie, reakcja towarzysza podróży może znacznie wpłynąć na twoje własne emocje.
Zaspiej dużo. W dniach poprzedzających podróż pamiętaj o zachowaniu zdrowego rozkładu snu. Rozpoczęcie podróży zrelaksowanej i odświeżonej zamiast wyczerpanej może pomóc w utrzymaniu lęku na dystans. Podczas podróży nie poddawaj się pragnieniu prowadzenia zbyt wielu godzin w ciągu jednego dnia. Zamelduj się w hotelu każdej nocy, zamiast próbować oszczędzać, drzemiąc w miejscach odpoczynku.
Pozostań nawodniony i dobrze odżywiony. Noś kilka butelek wody i zestaw zdrowych przekąsek w samochodzie.
Staraj się zachować normalny rozkład posiłków i skorzystaj z okazji posiłku, aby zejść z drogi i zrelaksować się.
Użyj GPS w samochodzie do monitorowania ruchu. Dobry GPS może pomóc uniknąć korków i zmienić trasę w połowie podróży, jeśli okaże się, że pierwotny plan wzrasta, zamiast zmniejszać niepokój. Jeśli nie ma łatwej do przejścia alternatywnej trasy, rozważ zatrzymanie się w dowolnym miejscu na zakupy lub wizytę w atrakcjach, dzięki czemu ruch drogowy może zostać usunięty.
Przygotuj plan ataków paniki. Jeśli poczujesz atak paniki, natychmiast zejdź z drogi. Jeśli jesteś kierowcą, po prostu zatrzymaj się na ramieniu, jeśli nie ma pobliskiego wyjścia.
Jeśli jesteś pasażerem, poproś kierowcę, aby odjechał przy następnym wyjściu. Niech inni w samochodzie wiedzą, co się dzieje. Mogą być w stanie rozmawiać z tobą. W przeciwnym razie zastosuj strategie radzenia sobie, które działają, takie jak wizualizacja z przewodnikiem lub ćwiczenia oddechowe. Wyjdź z samochodu, jeśli jest to bezpieczne i zaczerpnij świeżego powietrza. Zdejmij atak, zanim przejdziesz dalej.
Źródło:
Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (1994). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (4 wyd.) . Washington, DC: Autor.