Podstawy zachowania prospołecznego

Zachowania prospołeczne to te, które mają pomóc innym ludziom. Zachowania prospołeczne charakteryzują się troską o prawa, uczucia i dobro innych ludzi. Zachowania, które można opisać jako prospołeczne, obejmują odczuwanie empatii i troski o innych oraz zachowywanie się w taki sposób, by pomagać innym lub przynosić korzyści.

In The Handbook of Social Psychology , C.

Daniel Batson wyjaśnia, że ​​zachowania prospołeczne odnoszą się do "szerokiego zakresu działań, które mają przynieść korzyść jednej lub większej liczbie osób poza sobą samym - zachowania takie jak pomoc, pocieszenie, dzielenie się i współpraca".

Termin zachowania prospołeczne powstał w latach 70. i został wprowadzony przez naukowców społecznych jako antonim dla określenia "zachowania aspołeczne".

Co motywuje zachowania prospołeczne?

Zachowania prospołeczne od dawna stanowią wyzwanie dla naukowców społecznych, którzy chcą zrozumieć, dlaczego ludzie angażują się w działania korzystne dla innych, ale kosztowne dla osoby wykonującej działanie. W niektórych przypadkach ludzie narażają własne życie na niebezpieczeństwo, aby pomóc innym ludziom, nawet tym, którzy są zupełnie obcy. Dlaczego ludzie robią coś, co przynosi korzyść komuś innemu, ale nie przynosi natychmiastowej korzyści wykonawcy?

Psychologowie sugerują, że istnieje wiele powodów, dla których ludzie angażują się w zachowania prospołeczne.

W wielu przypadkach takie zachowania są wspierane w okresie dzieciństwa i dorastania, ponieważ dorośli zachęcają dzieci do dzielenia się nimi, działania uprzejmie i pomagania innym.

Psychologowie ewolucyjni często wyjaśniają zachowania prospołeczne w kategoriach zasad doboru naturalnego. Oczywiście, narażanie własnego bezpieczeństwa na niebezpieczeństwo zmniejsza prawdopodobieństwo, że przeżyjesz, aby przekazać własne geny.

Jednak koncepcja doboru krewnicowego sugeruje, że pomaganie członkom twojej genetycznej rodziny sprawia, że ​​twoi krewni przeżyją i przekazują geny przyszłym pokoleniom. Naukowcy byli w stanie przedstawić pewne dowody na to, że ludzie często częściej pomagają tym, z którymi są blisko spokrewnieni.

Norma wzajemności sugeruje, że gdy ludzie robią coś pożytecznego dla kogoś innego, osoba ta czuje się zmuszona do udzielenia pomocy w zamian. Zasadniczo, pomaganie innym oznacza, że ​​mogą nam pomóc w zamian. Ta norma rozwinęła się, sugerują psycholodzy ewolucyjni, ponieważ ludzie, którzy zrozumieli, że pomaganie innym może prowadzić do wzajemnej życzliwości, prawdopodobnie przetrwali i rozmnożyli się.

Zachowania prospołeczne są często postrzegane jako zmuszone przez szereg czynników, w tym egoistyczne (robienie rzeczy dla poprawy własnego wizerunku), wzajemne korzyści (robienie czegoś miłego dla kogoś, aby pewnego dnia mogły zwrócić przysługę), i bardziej altruistyczne powody (wykonywanie działań wyłącznie z empatii dla innej osoby).

Sytuacyjne wpływy na zachowania prospołeczne

Charakterystyka sytuacji może mieć również ogromny wpływ na to, czy ludzie podejmują prospołeczne działania.

Efekt obserwatora jest jednym z najbardziej godnych uwagi przykładów tego, jak sytuacja może wpływać na zachowania pomagające. Efekt obserwatora odnosi się do tendencji do tego, aby ludzie rzadziej pomagali osobie w niebezpieczeństwie, gdy występuje również wiele innych osób.

Na przykład, jeśli upuścisz torebkę i kilka przedmiotów wypadnie na ziemię, prawdopodobieństwo, że ktoś się zatrzyma i pomoże ci się zmniejszyć, jeśli jest wiele innych osób. To samo może się zdarzyć w przypadkach, gdy ktoś znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie, na przykład gdy ktoś bierze udział w wypadku samochodowym. W niektórych przypadkach świadkowie mogą zakładać, że skoro jest tak dużo innych osób, ktoś inny z pewnością już wezwałby do pomocy.

Tragiczne morderstwo młodej kobiety o imieniu Kitty Genovese wywołało wiele zainteresowania i badań dotyczących efektu obserwatora. W 1964 roku Genovese została zaatakowana, gdy zbliżała się do jej mieszkania w drodze do domu z pracy późnej nocy. Została ugodzona nożem i pozostawiona na chodniku. Wezwała pomoc, a raporty później wskazywały, że wielu jej sąsiadów słyszało jej płacz, ale nie wołało o pomoc ani nie próbowało ingerować w atak trwający około 30 minut. Sąsiad w końcu wezwał policję, ale Genovese zmarł przed przybyciem do szpitala.

Historia ta wywołała znaczne zainteresowanie efektem obserwatora i zrozumieniem, dlaczego ludzie pomagają w niektórych sytuacjach, ale nie w innych, a eksperci odkryli szereg różnych zmiennych sytuacyjnych, które przyczyniają się do (i czasami przeszkadzają) zachowań prospołecznych.

Lantane i Darley zasugerowali, że musi nastąpić pięć kluczowych rzeczy, aby dana osoba mogła podjąć działanie. Osoba musi:

  1. Zauważ, co się dzieje
  2. Interpretuj wydarzenie jako sytuację awaryjną
  3. Poczuj poczucie odpowiedzialności
  4. Uwierzcie, że mają umiejętności, aby im pomóc
  5. Dokonaj świadomego wyboru, aby zaoferować pomoc

Inne czynniki, które mogą pomóc ludziom w przezwyciężeniu efektu gapiów, w tym w osobistą relację z potrzebującą osobą, posiadanie umiejętności i wiedzy w celu udzielenia pomocy oraz empatii dla potrzebujących.

Zachowanie prospołeczne a altruizm

Altruizm jest czasem postrzegany jako forma zachowań prospołecznych, ale niektórzy eksperci sugerują, że istnieją różne koncepcje. Podczas gdy zachowania prospołeczne są postrzegane jako rodzaj zachowań pomocowych, które ostatecznie przynoszą pewne korzyści dla siebie, altruizm jest postrzegany jako czysta forma pomocy motywowanej wyłącznie w trosce o potrzebującą jednostkę.

Inni twierdzą jednak, że wzajemność faktycznie leży u podstaw wielu przykładów altruizmu lub że ludzie angażują się w takie pozornie bezinteresowne zachowania z przyczyn samolubnych, takich jak zdobywanie uznania innych lub dobre samopoczucie.

> Źródła:

Batson, CD Altruizm i zachowanie prospołeczne. W: G. Lindzey, D. Gilbert i ST Fiske, The Handbook of Social Psychology . Nowy Jork: McGraw Hill.

Latane, B. i Darley, J. 1970. Niereagujący świadek: dlaczego on nie pomaga? Nowy Jork: Appleton-Century-Crofts.