Dzisiejsi badacze Pytanie Milgram's Findings
Jeśli autorytet nakazałby dostarczyć prąd elektryczny o napięciu 400 V innej osobie, czy wykonaliby Państwo rozkazy? Większość ludzi odpowiedziałaby nieugiętym "nie". Jednak eksperyment posłuszeństwa Milgram miał na celu udowodnić, że jest inaczej.
W latach 60. psycholog z Uniwersytetu Yale Stanley Milgram przeprowadził serię eksperymentów posłuszeństwa, które doprowadziły do zaskakujących wyników.
Wyniki te dają zniewalające spojrzenie na moc autorytetu i posłuszeństwa .
Nowsze badania rzucają cień na niektóre wnioski z wniosków Milgrama, a nawet kwestionują same wyniki i procedury. Pomimo problemów, badanie bez wątpienia znacząco wpłynęło na psychologię.
Jakie były eksperymenty Milgram?
"Psychologia społeczna w tym stuleciu ujawnia ważną lekcję: często nie jest to taka osoba, jaką jest człowiek, ponieważ sytuacja, w której się znajduje, determinuje sposób, w jaki się zachowuje. " - Stanley Milgram, 1974
Milgram rozpoczął swoje eksperymenty w 1961 roku, krótko po rozpoczęciu procesu zbrodniarza II wojny światowej Adolfa Eichmanna. Obrona Eichmanna, że postępował zgodnie z instrukcjami, kiedy zarządził śmierć milionów Żydów, wzbudziła zainteresowanie Milgrama.
W swojej książce z 1974 r. " Posłuszeństwo wobec władzy " Milgram postawił pytanie: "Czy Eichmann i jego milionowi wspólnicy w Holokauście mogli tylko wykonywać rozkazy?
Czy moglibyśmy je nazwać wszystkimi wspólnikami? "
Eksperyment szokujących proporcji
Uczestnikami najsłynniejszej odmiany eksperymentu Milgram było 40 mężczyzn rekrutowanych za pomocą ogłoszeń prasowych. W zamian za uczestnictwo każda osoba otrzymywała 4,50 USD.
Milgram opracował wstrząsający generator wstrząsów, z poziomami wstrząsów zaczynającymi się od 30 woltów i zwiększającymi się w 15-woltowych przyrostach aż do 450 woltów.
Wiele przełączników oznaczono terminami obejmującymi "lekki wstrząs", "umiarkowany wstrząs" i "niebezpieczeństwo: silny wstrząs". Ostatnie dwa przełączniki zostały oznaczone po prostu złowrogim "XXX".
Każdy uczestnik przyjął rolę "nauczyciela", który następnie dostarczyłby szoku "uczniowi" za każdym razem, gdy udzielono niewłaściwej odpowiedzi. Podczas gdy uczestnik był przekonany, że dostarczał uczniom prawdziwe wstrząsy, "uczeń" był konfederatem w eksperymencie, który po prostu udawał, że jest zszokowany.
W miarę postępu eksperymentu uczestnik słyszał, jak uczeń prosił o zwolnienie, a nawet narzekanie na chorobę serca. Gdy osiągną poziom 300 woltów, uczeń uderzy w ścianę i zażąda zwolnienia. Poza tym punktem uczeń stał się całkowicie cicho i nie chciał odpowiedzieć na więcej pytań. Eksperymentator następnie polecił uczestnikowi, aby potraktował to milczenie jako niewłaściwą odpowiedź i dostarczył kolejnego szoku.
Większość uczestników zapytała eksperymentatora, czy powinni kontynuować. Eksperymentator wydał serię komend służących do popchnięcia uczestnika:
- "Proszę kontynuuj."
- "Eksperyment wymaga kontynuacji."
- "Absolutnie konieczne jest, abyś kontynuował."
- "Nie masz innego wyboru, musisz iść dalej."
Czy większość dostarczała maksymalnego szoku?
Miarą posłuszeństwa był poziom szoku, jaki uczestnik był gotów dostarczyć. Jak myślisz, jak daleko większość uczestników chciała jechać?
Kiedy Milgram zadał to pytanie grupie studentów Uniwersytetu Yale, przewidywano, że maksymalnie 3 na 100 uczestników osiągnie maksymalny szok. W rzeczywistości 65 procent uczestników badania Milgrama dostarczyło maksymalnych wstrząsów .
Spośród 40 uczestników badania 26 uzyskało maksymalne szoki, a 14 zatrzymało się, zanim osiągnęło najwyższy poziom. Ważne jest, aby zauważyć, że wielu badanych stało się bardzo poruszonymi, zrozpaczonymi i złymi na eksperymentatora, ale nadal postępowali zgodnie z rozkazami aż do końca.
Ze względu na obawy związane z poziomem lęku odczuwanym przez wielu uczestników, wszyscy byli przesłuchiwani pod koniec eksperymentu. Naukowcy wyjaśnili procedury i użycie oszustwa.
Jednak wielu krytyków badania twierdziło, że wielu uczestników wciąż nie znało dokładnego charakteru eksperymentu. Milgram później zbadał uczestników i stwierdził, że 84 procent było zadowolonych z uczestnictwa, a tylko 1 procent żałował ich zaangażowania .
Pytania moralne podnoszone przez Milgrama
Podczas gdy badania Milgrama wzbudziły poważne pytania etyczne dotyczące wykorzystania ludzi w eksperymentach psychologicznych , jego wyniki zostały również konsekwentnie powtórzone w dalszych eksperymentach. Thomas Blass (1999) dokonał przeglądu dalszych badań dotyczących posłuszeństwa i odkrył, że odkrycia Milgrama są prawdziwe w innych eksperymentach.
Dlaczego tak wielu uczestników tego eksperymentu wykonywało pozornie sadystyczny czyn, gdy instruował go autorytet? Według Milgrama istnieją pewne czynniki sytuacyjne, które mogą tłumaczyć tak wysoki poziom posłuszeństwa:
- Fizyczna obecność autorytetu radykalnie zwiększyła zgodność .
- Fakt, że Yale (zaufana i autorytatywna instytucja akademicka) sponsorował badanie, skłonił wielu uczestników do przekonania, że eksperyment musi być bezpieczny.
- Wybór nauczyciela i statusu ucznia wydawał się przypadkowy.
- Uczestnicy założyli, że eksperymentator był kompetentnym ekspertem.
- Szoki były bolesne, a nie niebezpieczne.
Późniejsze eksperymenty przeprowadzone przez Milgrama wykazały, że obecność zbuntowanych rówieśników radykalnie obniżyła poziomy posłuszeństwa. Kiedy inni ludzie nie zgadzali się na zamówienia eksperymentatora, 36 na 40 uczestników odmówiło dostarczenia maksymalnych wstrząsów.
"Zwykli ludzie, po prostu wykonując swoją pracę i bez szczególnej wrogości z ich strony, mogą stać się agentami w straszliwym procesie destrukcyjnym, a nawet, gdy destrukcyjne skutki ich pracy staną się jasne i zostaną poproszeni o wykonanie działań niezgodnych zgodnie z podstawowymi standardami moralności, stosunkowo niewiele osób dysponuje zasobami niezbędnymi, by stawić opór władzy ", wyjaśnił Milgram w" Posłuszeństwie wobec władzy ".
Eksperyment Milgrama stał się klasykiem w psychologii , demonstrując niebezpieczeństwo posłuszeństwa. Badania sugerują, że zmienne sytuacyjne mają silniejszy wpływ niż czynniki osobowościowe w określaniu posłuszeństwa. Jednak inni psychologowie twierdzą, że zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne czynniki silnie wpływają na posłuszeństwo, takie jak osobiste przekonania i ogólny temperament.
Naukowcy Replikują Milgram: Czy ludzie nadal będą posłuszni?
W 2009 r. Naukowcy przeprowadzili badanie mające na celu odtworzenie klasycznego eksperymentu posłuszeństwa Milgrama. W artykule opublikowanym w APS Observer, psycholog Jerry Burger z Uniwersytetu Santa Clara i autor badania opisali, jak istotne jest dzisiejsze badanie Milgrama:
"Nawiedzające czarno-białe obrazy zwykłych obywateli dostarczających coś, co wydaje się niebezpieczne, jeśli nie śmiertelne, wstrząsy elektryczne i konsekwencje odkryć dla okrucieństw, takich jak Holokaust i Abu Ghraib, nie są łatwe do odrzucenia, ale ponieważ procedury Milgrama są wyraźnie poza dzisiejszymi normami etycznymi, wiele pytań dotyczących badań pozostało bez odpowiedzi, a wśród nich najważniejsze jest to, co nieuchronnie pojawia się, gdy przedstawię studentom wnioski Milgrama: czy ludzie nadal zachowają się w ten sposób dzisiaj?
Burger dokonał kilku zmian w eksperymencie Milgrama.
- Maksymalny poziom wstrząsów wynosił 150 woltów w przeciwieństwie do oryginalnych 450 woltów.
- Uczestnicy byli również dokładnie sprawdzani, aby wyeliminować osoby, które mogą doświadczyć niepożądanych reakcji na eksperyment.
Wyniki nowego eksperymentu pokazały, że uczestnicy byli posłuszni w takim samym tempie, w jakim robili, gdy Milgram przeprowadził swoje oryginalne badania ponad 40 lat temu.
W styczniowym numerze amerykańskiego psychologa znalazła się również dyskusja innych psychologów na temat możliwych porównań eksperymentu Milgrama z badaniem Burgera.
Według Arthura G. Millera, Ph.D. z Uniwersytetu w Miami , "... istnieje po prostu zbyt wiele różnic między tym badaniem a wcześniejszymi badaniami posłuszeństwa, aby umożliwić koncepcyjnie dokładne i użyteczne porównania".
Jednak dr Alan C. Elms z Uniwersytetu Kalifornijskiego Davis przekonywał, że replikacja wciąż ma zalety. Elms zauważył, że podczas gdy "bezpośrednie porównania bezwzględnych poziomów posłuszeństwa nie mogą być dokonywane pomiędzy maksymalnym 150 woltów projektu badawczego Burgera i maksimum 450 woltów Milgrama, procedury" posłuszeństwa lite "Burgera mogą być wykorzystane do zbadania dalszych niektórych zmiennych sytuacyjnych. studiował Milgram, a także przyglądał się dodatkowym zmiennym, "takim jak różnice sytuacyjne i osobowościowe.
Najnowsze krytyki i nowe ustalenia
Psycholog Gina Perry sugeruje, że wiele z tego, co sądzimy, że wiemy o słynnych eksperymentach Milgrama, to tylko część historii. Podczas badania artykułu na ten temat natknęła się na setki nagrań audio znalezionych w archiwach Yale, które udokumentowały liczne wariacje eksperymentów szokowych Milgrama.
Czy badani byli zmuszeni?
Podczas gdy raporty Milgrama z jego procesu raportują metodyczne i jednolite procedury, nagrania dźwiękowe ujawniają coś innego. Podczas eksperymentalnych eksperymentów eksperymentatorzy często odchodzili poza scenariusz i zmuszali badanych do kontynuowania szoków.
"Niewolnicze posłuszeństwo autorytetowi, z którym przyszło się kojarzyć z eksperymentami Milgrama, brzmi bardziej jak zastraszanie i przymus, kiedy słuchasz tych nagrań" - zasugerował Perry w artykule dla magazynu Discover .
Niewielu uczestników zostało naprawdę przesłuchanych
Eksperymenty Milgrama od dawna są źródłem poważnej krytyki i kontrowersji. Od samego początku etyka jego eksperymentów była bardzo wątpliwa. Uczestnicy byli poddawani znacznym zaburzeniom psychologicznym i emocjonalnym.
Milgram zasugerował, że badani zostali "odkurzeni" po eksperymentach. Jednak odkrycia Perry'ego ujawniły, że spośród około 700 osób, które brały udział w różnych odmianach swoich studiów w latach 1961-1962, bardzo niewielu zostało naprawdę przesłuchanych.
Prawdziwe przesłuchanie wymagałoby wyjaśnienia, że wstrząsy nie były prawdziwe, a druga osoba nie doznała obrażeń. Zamiast tego sesje Milgrama skupiały się głównie na uspokojeniu badanych przed wysłaniem ich na ich drodze. Wielu pozostało w stanie znacznej niedoli. Podczas gdy prawda została ujawniona kilka miesięcy lub nawet lat później, wielu po prostu nigdy nic nie powiedziało.
Wariacje doprowadziły do odmiennych wyników
Innym problemem jest to, że wersja badania przedstawiona przez Milgrama i ta, którą najczęściej opowiadamy, nie opowiada całej historii.
Statystyki, według których 65 procent osób było posłuszne, dotyczyły tylko jednej odmiany eksperymentu, w której 26 z 40 badanych było posłusznych. W innych odmianach, o wiele mniej osób było skłonnych podążać za poleceniami eksperymentatorów i w niektórych wersjach badania, ani jeden uczestnik nie był posłuszny.
Czy wiedzieli, że "uczeń" udawał?
Perry nawet wytropił niektórych ludzi, którzy wzięli udział w eksperymentach, a także asystentów badawczych Milgrama. Odkryła, że wielu z jego poddanych wywnioskowało, jakie było intencje Milgrama i wiedziało, że "uczący się" jedynie udaje.
Takie odkrycia rzuciły wyniki Milgrama w nowe światło. Sugeruje to, że Milgram nie tylko umyślnie zaangażował się w jakiś sprytny błąd, aby uzyskać wyniki, które chciał, ale że wielu jego uczestników po prostu grało.
Perry wyjaśnił później NPR, że odtworzenie kroków badań Milgrama potwierdziło jej postawy i przekonania o jednej z najbardziej znanych i kontrowersyjnych postaci w psychologii.
"Uważałem Stanleya Milgrama za niezrozumiałego geniusza, który został w pewien sposób ukarany za ujawnienie czegoś niepokojącego i głębokiego w ludzkiej naturze" - powiedziała NPR. "Pod koniec moich badań miałem całkiem inny pogląd na człowieka i badania".
Posłuszeństwo zależy od kilku czynników krytycznych
Nowsze prace badaczy sugerują, że chociaż ludzie mają skłonność do posłuszeństwa autorytetom, proces ten niekoniecznie jest tak wytarty, jak to ujął Milgram.
W eseju z 2012 roku opublikowanym w PLoS Biology , psycholodzy Alex Haslam i Stephen Reicher zasugerowali, że stopień, w jakim ludzie są gotowi podporządkować się wątpliwym porządkom autorytetu, zależy w dużej mierze od dwóch kluczowych czynników:
- Ile osób zgadza się z zamówieniami
- Jak bardzo identyfikują się z osobą składającą zamówienia
Podczas gdy jest oczywiste, że ludzie są często bardziej podatni na wpływy, perswazję i posłuszeństwo, niż by chcieli, są dalekimi od bezmyślnych maszyn po prostu przyjmujących rozkazy.
Dlaczego badanie Milgrama jest wciąż tak potężne?
Dlaczego więc eksperyment Milgrama utrzymuje tak potężną siłę naszej wyobraźni, nawet dekady po tym fakcie? Perry uważa, że pomimo wszystkich problemów etycznych i problemu, jakim jest fakt, że nigdy nie jest w stanie odtworzyć procedur Milgrama, badanie przejęło rolę tego, co nazywa "potężną przypowiastką".
Praca Milgrama może nie zawierać odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że ludzie są posłuszni, a nawet stopień, w jakim naprawdę są posłuszni. Zainspirowało to jednak innych badaczy do zbadania, co sprawia, że ludzie postępują zgodnie z rozkazami, a co ważniejsze, co prowadzi do kwestionowania autorytetu.
> Źródło:
> Burger J. Powtarzający się Milgram: Czy ludzie będą nadal posłuszni dzisiaj? American Psychologist, 2009; 64 (1): 1-11. doi: 10.1037 / a0010932.
> Wiązach AC. Posłuszeństwo lite. Amerykański psycholog. 2009; 64 (1): 32-36. doi: 10,1037 / a0014473.
> Haslam SA, Reicher SD. Przeciwstawianie się "naturze" zgodności: co naprawdę pokazują badania Milgrama i Zimbardo. Biologia PLoS. 2012.0doi: 10.1371 / journal.pbio.1001426.
> Miller AG. Refleksje na temat "Replicating Milgram" (Burger 2009), amerykański psycholog. 2009; 64 (1): 20-27.
> Perry G. Szokująca prawda z notorycznych eksperymentów posłuszeństwa Milgramem. Odkryj magazyn. 2013.
> Wszystkie rzeczy brane pod uwagę. Przyjrzyj się bliżej Szokującemu Posłuszeństwu Milgrama. National Public Radio. 28 sierpnia 2013 r.