Apatia, Letarg i Anhedonia

Podobne, ale różne objawy depresji dwubiegunowej

Kiedy mój psychiatra poprosił mnie o opisanie mojego nastroju, powiedziałem jej, że to niski, stały stan letargu. Słowo "letarg" nie wydawało się właściwe, ale nie mogłem wymyślić bardziej odpowiedniego określenia.

Kiedy rozmawialiśmy, użyła słowa "apatia". Wykrzyknąłem: "To jest to!" Tego właśnie szukam! To nie jest letarg, to apatia. "

Te dwa terminy - wraz z "anhedonią", co oznacza utratę zainteresowania przyjemnymi czynnościami - mają pewne podobieństwa w ich znaczeniu, które są używane do opisywania objawów epizodów depresji dwubiegunowej i depresji klinicznej.

Co ciekawe, ich różnice. Oto spojrzenie na każde słowo.

Anhedonia

Głównymi słowami anhedonii są przedrostek an-, oznaczający "bez" i grecki hedon, co oznacza "przyjemność". Oznacza to bycie w stanie, w którym nie lubisz rzeczy, które zwykle lubisz robić.

Oto kilka przykładów:

Apatia

Pochodzenie tego słowa jest interesujące. Pochodzi z formy tego samego przedrostka powyżej, a- oznaczającego "bez", a grecki patos oznacza "uczucie, uczucie, cierpienie". Tak więc apatia była pierwotnie definiowana jako wolność od cierpienia. Kiedyś w XVIII wieku znaczenie to zmieniło się w poczucie bycia bez emocji i uczuć: obojętność, szczególnie w sprawach ważnych i pociągających. Ma szerszy zakres niż anhedonia.

Przykłady apatii w depresji:

Letarg

Letarg może być stanem ciała lub umysłu, lub jednym i drugim. W obu przypadkach podstawowym składnikiem jest spowolnienie lub spowolnienie. Wyjątkowo senność lub uczucie drętwienia psychicznego można również zdefiniować jako letarg.

Przykłady depresyjnego letargu:

Przykład wszystkich trzech objawów:

Diane uwielbia chodzić i wędrować po zalesionych wzgórzach w pobliżu jej domu. Prawie w każdy weekend planuje wycieczkę, czasami z przyjaciółmi lub klubem turystycznym, czasem sama. Świeże powietrze, zapach drzew, ćwiczenia, wszystko to podnosi jej na duchu. Zrobienie nowego szlaku tylko po to, by zobaczyć, dokąd idzie, zawsze mu się podoba.

Kiedy wpada w depresję, wędrówki i wędrówki ustają. Jest po prostu zbyt zmęczona lub nie może się martwić. Czuje się powolna i nudna (letarg) . Myśl o chodzeniu nie jest już atrakcyjna ( anhedonia ) .

W jeden weekend jej klub wędrowny galwanizuje, by pomóc w poszukiwaniu zaginionego dziecka w lesie. W normalnym stanie umysłu Diane znajdowała się w czołówce poszukiwań, pomagając w zorganizowaniu i niestrudzonej pracy aż do odnalezienia dziecka. Ale dzisiaj, ona po prostu nie dba o coś, co większość ludzi uważa za krytyczną (apatię) . Ktoś inny znajdzie tego dzieciaka. Pozostaje w domu, nawet nie zadając sobie trudu, by sprawdzić telefonicznie.