Historia Pdoc w zdrowiu psychicznym

Pdoc jest skrótem lub slangiem dla psychiatry . Niektórzy ludzie mogą również używać pdoc, odwołując się do swojego psychologa . Często będziesz widział pdoc używany w społecznościach online, takich jak fora i czaty. Możesz również usłyszeć go w ustawieniach grupy pacjentów, takich jak szpitale lub terapia.

Historia terminu Pdoc

Pdoc to skompresowana fraza łącząca psychiatrę / psychologa z lekarzem.

W rozmowach pacjenci często chcą rozróżnić między lekarzem ogólnym a lekarzem psychiatrą, ale psychiatra jest długim słowem i trudno go przeliterować. Tak więc, zgodnie z trendami wiadomości i smsów, aby polegać na skrótach i akronimach, mamy ewolucję nowego słowa - pdoc.

Rodzaje specjalistów od zdrowia psychicznego

Istnieje kilka różnych rodzajów specjalistów zdrowia psychicznego, którzy mogą zadbać o twoje potrzeby. Zawierają:

Psychoterapie pokazane jako skuteczne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym

Dwa rodzaje psychoterapii, które okazały się szczególnie skuteczne w chorobie afektywnej dwubiegunowej, to terapia skoncentrowana na rodzinie (FFT) i terapia poznawczo-behawioralna (CBT).

Leki na zaburzenia dwubiegunowe

Jeśli masz zaburzenia afektywne dwubiegunowe, najprawdopodobniej zostaną przepisane leki, które pomogą kontrolować objawy. Typowe leki stosowane w chorobie dwubiegunowej obejmują:

Radzenie sobie z zaburzeniem dwubiegunowym

Znalezienie terapeuty, z którym czujesz się komfortowo, jest jednym z najważniejszych kroków w radzeniu sobie z zaburzeniem dwubiegunowym. Leki są bardzo pomocne, ale nie są w stanie pomóc ci zrozumieć twojego stanu, w tym nauczyć się rozpoznawać wyzwalacze choroby afektywnej dwubiegunowej . Jeśli jeszcze nie zrobiłeś tego ważnego kroku, oto kilka wskazówek, jak znaleźć terapeuty, który jest odpowiedni dla ciebie .

> Źródła:

> National Alliance on Mental Illness. Mental Health Professionals.

> Oud, M., Mayo-Wilson, E., Braidwood, R. i in. Interwencje psychologiczne dla osób dorosłych z zaburzeniem dwubiegunowym: przegląd systematyczny i metaanaliza. British Journal of Psychiatry . 2016. 208 (3): 213-22.