Terapia akceptacji i zaangażowania w przypadku społecznego zaburzenia lękowego

Zrozumienie akceptacji i zaangażowania w leczeniu SAD

Terapia akceptacyjna i zaangażowanie (ACT) to rodzaj terapii behawioralnej stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych (SAD) . ACT został opracowany w 1986 r. Przez profesora psychologii Stevena Hayesa. Jest to część trzeciej fali terapii behawioralnych, następujących po piętach terapii drugiej fali, takich jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT) .

ACT został opracowany wraz z programem badawczym znanym jako Relational Frame Theory.

Terapia akceptacji i zaangażowania ma również wiele wartości buddyjskiej filozofii. Celem ACT jest akceptacja negatywnych myśli zamiast ich eliminacji lub redukcji.

Chociaż CBT jest skuteczną formą terapii zaburzeń lękowych (SAD) , nie wszyscy reagują na CBT. Terapia akceptacyjna i zobowiązująca okazuje się obiecująca do zastosowania w przypadku SAD i może być stosowana w krótko- lub długoterminowych terapiach indywidualnych, parach lub grupach.

Jeśli zamierzasz otrzymywać ACT w przypadku SAD, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób ten rodzaj terapii różni się od bardziej tradycyjnych metod leczenia behawioralnego. Wiedząc, czego się spodziewać, łatwiej będzie Ci uzyskać jak najwięcej z terapii akceptacyjnej i zaangażowania.

Przegląd

Terapia akceptacji i zaangażowania różni się od tradycyjnej terapii zachodniej, ponieważ nie ma założenia, że ​​bycie "zdrowym" jest normalne.

Zamiast tego teoretycy ACT twierdzą, że twoje codzienne myśli i przekonania mogą stać się destrukcyjne.

Ponadto, zgodnie z terapią akceptacji i zaangażowania, język leży u podstaw ludzkiego cierpienia. Jest tak dlatego, że jest podstawą negatywnych myśli i emocji, takich jak oszustwo, uprzedzenia, obsesja, lęk i samokrytycyzm.

Cel

Celem terapii akceptacyjnej i zaangażowania nie jest całkowite pozbycie się objawów społecznego lęku .

W rzeczywistości, według ACT, próba bezpośredniej kontroli lub zmniejszenia twoich objawów spowoduje ich pogorszenie.

Przyjmując terapię akceptacji i zaangażowania, będziesz zachęcany do cieszenia się znaczącym życiem, zaakceptowania, że ​​zawsze będzie ból i cierpienie, i że powinieneś odłączyć się od niego i podjąć działanie oparte na twoich wartościach. Oczekuje się, że twoje objawy staną się mniej jak produkt uboczny terapii ACT.

Przybory

Twój terapeuta ACT użyje metafor, aby przekazać ci wiadomości podczas terapii. Terapia zazwyczaj obejmuje ćwiczenia empiryczne (w których bierzesz aktywny udział), wartości-kierowane interwencje behawioralne (poznawanie tego, co cenisz w życiu) i treningi umiejętności uważności (uświadamiając sobie chwilę obecną).

Zasady

Istnieje sześć podstawowych zasad terapii akceptacyjnej i zaangażowania. Poniżej znajduje się wyjaśnienie tych zasad i ich zastosowanie do leczenia społecznego zaburzenia lękowego.

1. Defuzja poznawcza

Porażenie poznawcze polega na oddzieleniu się od nieprzyjemnych "prywatnych doświadczeń", takich jak myśli, uczucia, obrazy, wspomnienia, zachęty i odczucia.

Zawsze będziesz mieć te doświadczenia, ale celem ACT jest zmniejszenie wpływu, jaki mają na ciebie.

Podczas gdy twoją naturalną reakcją będzie walka z nieprzyjemnymi doświadczeniami, robienie tego tylko pogarsza ich.

Twój terapeuta może wskazać, że walka z negatywnymi myślami przypomina próbę wyjścia z ruchomych piasków. Im bardziej się starasz, tym gorzej sobie radzisz. Używanie metafor do wyjaśniania doświadczeń jest jednym z narzędzi, z których skorzysta Twój terapeuta akceptujący i zobowiązujący.

W przypadku SAD terapeuta może wskazać strategie kontroli emocjonalnej, które stosowałeś w przeszłości, które faktycznie zwiększyły twój niepokój, takie jak unikanie, picie alkoholu lub próby relaksacji.

Twój terapeuta chce, abyś zrozumiał, że próba kontrolowania twojego lęku jest częścią problemu zamiast rozwiązania.

Istnieje wiele potencjalnych strategii, które terapeuta może wprowadzić, aby pomóc Ci osiągnąć defragmentację poznawczą. Poniżej kilka możliwości:

2. Akceptacja

Akceptacja oznacza, że ​​twoje nieprzyjemne doświadczenia wewnętrzne przychodzą i odchodzą, nie próbując ich kontrolować. Spowoduje to, że staną się mniej groźne i zmniejszą ich wpływ na twoje życie.

Twój terapeuta poprosi cię o zaakceptowanie niechcianych przeżyć, które są poza twoją kontrolą, zamiast walczyć z nimi. Mówiąc o akceptacji, terapeuta może używać terminów "czysty dyskomfort" i "brudny dyskomfort".

W przypadku społecznego zaburzenia lękowego, czysty dyskomfort odnosi się do normalnego uczucia niepokoju w sytuacjach społecznych i związanych z wydajnością. Brudny dyskomfort odnosi się do wtórnych emocji, takich jak niespokojna reakcja na własny lęk.

Aby pomóc ci w zaakceptowaniu, twój terapeuta może poprosić cię o wyobrazenie sobie, że jest przełącznik w tylnej części mózgu. Kiedy ten przełącznik zostanie włączony, będziesz walczył z nieprzyjemnymi prywatnymi doświadczeniami, co pogorszy ich sytuację.

Na przykład przy pierwszych oznakach niepokoju społecznego możesz stać się zły, smutny i zaniepokojony swoim lękiem. Te wtórne emocje powodują błędne koło społecznego niepokoju. Twój terapeuta poprosi cię o wyłączenie przełącznika i zobacz, jak znikają dodatkowe emocje.

3. Kontakt z obecną chwilą

Uważność odnosi się do życia w tu i teraz. Twój terapeuta poprosi cię, abyś ćwiczył angażowanie się w teraźniejszość, zamiast gubić się w swoich własnych myślach.

W przypadku lęku społecznego, uważność może pomóc ci być obecnym w sytuacjach społecznych i doświadczyć ich w jak największym stopniu.

4. Obserwujące ja

Twój terapeuta poprosi cię, abyś zauważył, że możesz obserwować siebie, myśląc. Kontrolujesz swoje myśli; nie są groźne ani groźne.

5. Wartości

Twój terapeuta pomoże ci zidentyfikować to, na czym stoisz, co jest dla ciebie ważne i co ma sens w twoim życiu.

Jeśli cierpisz na SAD, mogą one zawierać wartości takie jak budowanie relacji lub bycie prawdziwym z innymi.

6. Zaangażowane działanie

Twój terapeuta poprosi cię, abyś zobowiązał się do działania zgodnego z twoimi wartościami, nawet jeśli powoduje to pewne niedogodności.

Na przykład osoba z zaburzeniami lękowymi może wyznaczyć cel spotkania się z przyjacielem raz w tygodniu i podzielić się czymś osobiście.

Zaangażowane działanie polega na wyznaczaniu celów w oparciu o twoje wartości i podejmowaniu kroków w celu ich osiągnięcia.

Wiele strategii wprowadzonych przez twojego terapeutę będzie skutkowało zmniejszeniem twoich symptomów społecznego lęku. Bycie w pełni obecnym w sytuacjach społecznych jest formą terapii ekspozycyjnej i z czasem zmniejszy Twój niepokój. Podejmowanie działań pomimo lęku jest kolejną formą terapii narażeniem.

Strategie stosowane przez terapeutę ACT różnią się od metod stosowanych przez terapeuty CBT. Ponadto mogą istnieć pewne różnice w zakresie nacisku na twój związek z terapeutą.

Terapeuta CBT może być bardziej skłonny do przyjęcia roli nauczyciela, podczas gdy terapeuta ACT może postrzegać siebie bardziej jako przewodnika. Twój terapeuta może ci to wyjaśnić za pomocą tej metafory:

"Nie wszystko rozumiem, to tak, jakbyś był na górze, i ja też, i po prostu mam punkt widokowy, że widzę przeszkody na twojej ścieżce, których nie możesz zobaczyć. chcesz to zrobić, aby ułatwić ci drogę. "

Różnica z CBT

Zarówno ACT, jak i CBT wymagają świadomości twoich myśli. Jednak celem terapii akceptacyjnej i zaangażowania jest akceptacja negatywnych myśli, podczas gdy celem CBT jest redukcja lub eliminacja negatywnych myśli.

Na przykład, podczas gdy terapeuta CBT będzie argumentował, że negatywne myśli powodują twój niepokój społeczny, terapeuta ACT argumentuje, że to twoja walka z negatywnymi myślami tworzy twój niepokój społeczny.

Wsparcie badań

Chociaż istnieje ogromna ilość danych empirycznych wspierających terapię akceptacji i zaangażowania w przypadku różnych zaburzeń, badania nad stosowaniem ACT w przypadku SAD są w powijakach.

W badaniu lęku przed wystąpieniami publicznymi z 2002 roku na studiach, uczestnicy wykazali poprawę objawów lęku społecznego i zmniejszenie unikania po otrzymaniu ACT. W pilotażowym badaniu z 2005 r. Leczenia ACT u osób z rozpoznanym uogólnionym SAD , uczestnicy badania wykazali poprawę objawów lęku społecznego, umiejętności społecznych i jakości życia oraz zmniejszenie unikania.

W badaniu terapii grupowej opartej na uważności i akceptacji w 2013 r. W porównaniu z tradycyjną terapią poznawczo-behawioralną wykazano, że uważność może być najważniejszym aspektem terapii ACT w zakresie zmiany objawów zaburzeń lękowych, podczas gdy z CBT, zmiana twoje procesy myślowe mogą być najważniejsze.

Wreszcie, kolejne badanie z 2013 r. Potwierdziło, że zaangażowanie w cel życia pomogło w złagodzeniu społecznego niepokoju. Ponieważ jest to jeden z podstawowych najemców ACT, zapewnia to wsparcie dla tego typu terapii.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli jesteś typem osoby, która preferuje medytacyjną praktykę w celu zbadania i zmiany procesów myślowych, terapia akceptacji i zaangażowania może być dla Ciebie odpowiednia.

Źródła:

> Dalrymple KL, Herbert JD. Terapia akceptacji i zaangażowania w uogólnione społeczne zaburzenie lękowe: badanie pilotażowe. Behav Mod . 2007; 31 (5): 543-68.

Harris R. Obejmując swoje demony: przegląd akceptacji i zaangażowania w terapii . Psychoterapia w Australii . 2006; 12 (4): 2-7.

> Kashdan TB, McKnight PE. Zaangażowanie w celu w życiu: antidotum na cierpienia osób z zaburzeniami lękowymi. Emotion (Waszyngton, DC) . 2013; 13 (6): 1150-1159. doi: 10,1037 / a0033278.

Kocovski, N i in. Terapia grupowa uważności i akceptacji w porównaniu z tradycyjną terapią poznawczo-behawioralnej grup społecznych w przypadku zaburzenia lękowego: kontrolowana losowo próba. Behav Res Ther. 2013; 51 (12): 889-98.

> Norton AR, Abbott MJ, Norber MM, Hunt C. Systematyczny przegląd uważności i oparte na akceptacji leczenie społecznego zaburzenia lękowego. J Clin Psychol. 2015; 71 (4): 283-301.